Το άρθρο αυτό αποτελεί συγγραφικό έργο χορηγού επικοινωνίας του Afixis, ο οργανισμός δεν ταυτίζεται απαραίτητα με το περιεχόμενό του, ούτε φέρει ευθύνη για τυχόν συνδέσμους ή υλικό που περιλαμβάνει.
Από πολύ μικρή ηλικία αλλά και στην πορεία της ζωής του ο άνθρωπος, όταν αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, εξερευνά και ανακαλύπτει διαφορετικές πτυχές του χαρακτήρα και του κόσμου γύρω του. Γρήγορα καταλαβαίνει τι είναι αυτό που τον ενθουσιάζει και σε τι έχει τη μεγαλύτερη κλίση. Είτε αυτό, λοιπόν, αφορά το ταλέντο σε μία τέχνη ή την έφεση σε μια άλλη επαγγελματική καριέρα, τότε σίγουρα υπάρχει ένα άλλο ερώτημα που ταλανίζει εσωτερικά τον καθένα. Αξίζει να προσπαθώ παραπάνω από αυτό που ήδη κατέχω σαν χάρισμα ή να παλεύω ακατάπαυστα για μεγαλύτερη εξέλιξη; Επίσης, άνθρωποι που δεν έχουν a priori ταλέντο σε αυτό που τους ενδιαφέρει, αξίζει να προσπαθούν να κατακτήσουν τον στόχο τους με σκληρή δουλειά και να ξεπεράσουν τα όριά τους; Οπότε.. ταλέντο ή σκληρή δουλειά;
Ταλέντο
Από την μία πλευρά, οι «χαρισματικοί» άνθρωποι προσεγγίζουν πιο εύκολα το αντικείμενο που τους ενδιαφέρει. Γνωρίζουν ότι είναι καλοί και πολλές φορές, μάλιστα, τείνουν να επαναπαύονται. Ο κοινωνικός τους περίγυρος και, συγκεκριμένα, το συγγενικό περιβάλλον επαινεί το ταλέντο και γίνεται κάποιου τύπου «πλύση εγκεφάλου» ότι η επιτυχία είναι δεδομένη, πράγμα το οποίο τις περισσότερες φορές οδηγεί στον εφησυχασμό. Θεωρούν ότι οποιαδήποτε παραπάνω προσπάθεια είναι άσκοπη. Αυτή η συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα την αποτυχία σε μεγάλα ποσοστά και σε ακόμη μεγαλύτερη συχνότητα. Μάλιστα, κάτι το οποίο τους χαρακτηρίζει είναι η αναβλητικότητα και παραιτούνται εύκολα από το στόχο τους, διότι δεν έχουν διάθεση για ισχυρότερη προσπάθεια.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο City Campus